Leven voor de diagnose
Voortaan kun je mij vragen als ervaringsdeskundige voor werken met autisme in de sport of voor sporten, spelen en bewegen met autisme. Ik ben nu ambassadeur voor autisme ambassade maar daar ging heel wat aan vooraf.
Van kleins af aan heb ik vaak moeten dealen met diverse klachten waaronder regelmatige oververmoeidheid. De diverse diagnoses (bloedarmoede op de lagere school, vermoedelijke Pfeiffer op de middelbare school, mogelijke virus/bacterie op de universiteit, burn-out en zelfs CVE/ME tijdens werkloopbaan) en de bijbehorende behandelingen waren gericht op symptoombestrijding en niet op het achterhalen van de oorzaak. De diagnose Asperger heeft veel duidelijkheid gebracht in het begrijpen van mijn verleden.
Vijf jaar geleden kwam een collega met de suggestie om de hulpgids Aspergersyndroom van Tony Attwood te lezen. Deze collega heeft zelf een kindje met autisme en zag gelijkenissen met mij. Dat bevreemde me zeer want ik ben veertig jaar ouder. Maar ik ben het boek gaan lezen en dat was een openbaring. Vele puzzelstukjes werden beschreven waarvan ik nooit had gedacht dat die bij elkaar pasten. Ik had mezelf nog nooit als onderzoeksonderwerp gezien.
Na verschillende testen bij het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen kreeg ik de diagnose Asperger. Door een zeer verhelderende psychotherapie bij het Radboud Ziekenhuis, het lezen van diverse boeken over autisme en het bezoeken van enkele congressen, heb ik nu meer kennis van mezelf en mijn functioneren. Door de opgedane kennis kan ik nu veel beter de balans tussen belasting en belastbaarheid managen. Maar er sluimert zo nu en dan nog wel een frustrerend gevoel dat niet eerder iemand anders (huisarts, onderwijzer, decaan, sportcoach) aan autisme heeft gedacht.
“Ik had mezelf nooit als onderzoeksonderwerp gezien”
Aanpassingen in werkomgeving na diagnose
Gedurende het diagnoseproces heb ik mijn leidinggevende op de hoogte gehouden. Nu bepaalde signalen (zoals oververmoeidheid, denk-doe-blokkades, snel afgeleid, groot gevoel voor rechtvaardigheid, detailgericht, kritisch) meer herkenbaar zijn, zijn er twee soorten acties ondernomen:
Aanpak voor minder prikkels
- minder werken (van 38 via 34 en 24 naar nu 26 uur);
- prikkelarme werkomgeving (gedempt licht + geluid, afgeschermde werkplek);
- minder (digitale) informatie ontvangen (minder abonnementen op nieuwsbrieven);
- in de lunchpauze niet naar kantine;
- één dag in de week thuiswerken;
- positie kiezen bij overleg (niet tegen de zon, voorkom te veel afleiding door bewegende mensen) en presentaties (vooraan zitten);
- bril met meekleurende glazen;
- sticker ‘geen ongeadresseerde post en huis-aan-huisbladen’ op de voordeur;
- vermijden van files, drukte in supermarkt of OV (bij grote files indien mogelijk thuis werken)
Autisme en collega’s
Omdat ik open ben over mijn autisme naar collega’s is er veel begrip en is de onderlinge samenwerking verbeterd. Bij teamwijzigingen geef ik een presentatie voor medewerkers over hoe zij mij kunnen helpen: onder andere door :
- duidelijk te zeggen wat ze willen of bedoelen;
- mij soms meer tijd te geven om na te denken;
- mij te helpen met prioriteren (hoofd- en bijzaken);
- prompting: tijdig op deadlines te attenderen of het nakomen van afspraken
- voorkomen van volledigheidsyndroom en te gedetailleerd zijn.
Maar vooral ook mij uitdagingen te geven en me in te schakelen voor kritische feedback of brainstormsessies.
Aanpak voor het omgaan met prikkels
- niet te veel tegelijk doen (geen dingen half afmaken);
- duidelijke structuren en vaste patronen;
- niet te lang dingen achter elkaar (afwisseling en rust), als het teveel wordt op een moment tijd nemen voor verwerken van pikkels (rust, wandeling door het bos, darten) of als het heel erg vermoeiend wordt: het werk die dag voor gezien houden en naar huis om te ontspannen;
- planning vakanties (herstelperiodes) door het jaar heen;
- leren prioriteren en “nee” zeggen;
- managen van energie met behulp van weekplanning: 2 werkdagen, 1 rustdag, 2 werkdagen en dan weekend. Na congresdag een thuiswerkdag inplannen en op dag met veel overleggen geen intensieve inhoudelijke taken uitvoeren (artikel schrijven, instrument ontwikkelen, …).
“Omdat ik open ben over mijn autisme naar collega’s is er veel begrip”
Autisme Ambassadeur voor de sport-, speel- en beweegsector
In eerste instantie heb ik me in 2014 aangesloten bij de Autisme Ambassade om kennis en ervaringen van andere ervaringsdeskundigen op te doen. Nu ik zelf meer inzicht, ervaringen en oplossingen heb, kan ik anderen weer van dienst zijn. Aangezien het mijn werk is om informatie en kennis op een praktische manier te ontsluiten, ben ik op de uitnodiging ingegaan om Autisme Ambassadeur te worden voor de sport, speel en beweegsector. Door dit ambassadeurschap kan ik mijn ervaringen delen met anderen en daardoor meer kennis overdragen en begrip kweken voor autisme.
Mensen kunnen mij vragen als ervaringsdeskundige voor werken met autisme in de sport of voor sporten, spelen en bewegen met autisme. Foto hieronder is van de presentatie op het Innovatiecafé (2016, Utrecht ) “Autisme in beweging door real life game” (Check de video’s van KRO’s programma No Limits Network en van Autisme TV!)
Meer lezen over autisme en sport? Lees het artikel met tips voor training aan kinderen met autisme.
