Alles over sport logo

Buurtsportcoaches Albrandswaard helpen verenigingen door corona heen

Wat kun je doen als de lockdown bijna al je activiteiten als buurtsportcoach onmogelijk maakt? Frank Bouterse – buurtsportcoach bij Stichting Welzijn Albrandswaard – zag zijn agenda voor de maand maart leegvallen, maar kon zijn faciliterende werk blijven doen. De nieuwe beweegwerkelijkheid blijft lastig, maar leidt wel tot creativiteit en nieuwe samenwerking.

De gemeente Albrandswaard ligt onder de rook van Rotterdam. Het bestaat uit drie dorpskernen waar in totaal zo’n 25.000 inwoners wonen. De buursportcoaches organiseren er activiteiten in alle domeinen en voor alle doelgroepen. Van wandelgroepen voor ouderen tot sportdagen voor de basisscholen. Ze organiseren zelfs cultuurclinics muziek en zang, om meer aandacht te vragen en nieuwe leden te werven voor muziekverenigingen. Frank Bouterse is een van de twee buurtsportcoaches, die werken vanuit een locatie midden in het natuurgebied.

Wat gebeurde er toen de maatregelen van kracht werden?

Buurtsportcoach Frank Bouterse helpt kinderen sporten in Albrandswaard 2

Frank Bouterse: “Ook bij ons vielen alle fysieke en sociale groepsactiviteiten weg. De sportdagen en wandelgroepen, maar ook de avondvierdaagse en al het contact met groepen die we samen met het welzijnswerk onderhielden. In een keer was de agenda voor de komende maanden zo goed als leeg. We hebben wel gekeken naar hoe we een kampweek voor de jeugd toch konden regelen, zonder de slaapgelegenheid te gebruiken.

Die eerste weken hebben daarom ook andere zaken aangepakt, bijvoorbeeld het lokale project Albrandswaard helpt: vrijwilligers haalden in dat project boodschappen voor ouderen. De boodschappen kwamen op rekening van Stichting Welzijn Albrandswaard en de buurtsportcoaches gingen langs bij de ouderen om de boodschappen te pinnen. We hebben de vrijgekomen tijd ook benut voor een verbouwing van ons pand.”

Hebben jullie ook nog sportactiviteiten kunnen organiseren?

Bouterse: “We hebben al snel challenges voor jongeren en voor ouderen op video opgenomen en op onze Facebook- en Instagramaccounts geplaatst. We hebben via de scholen en onze mailinglijsten zoveelmogelijk mensen geprobeerd te bereiken, om die challenges drie keer per week te doen. Er werd wel heel leuk op gereageerd. Al is het natuurlijk wel jammer dat je niet weet of mensen de challenge wel echt uitvoeren. Van ouderen kregen we soms het signaal dat ze het wel pittig vonden. We hebben dat tot begin mei elke week gedaan. Dat was toch een manier om contact te houden en tegelijkertijd iets actiefs te doen.”

Wat gebeurde er toen de basisscholen weer open gingen?

Buurtsportcoach Frank Bouterse helpt kinderen sporten in Albrandswaard 1

In onze gemeente besloten bijna alle acht basisscholen om voor de helft open te gaan. Dat betekende dat de meeste leerlingen thuis aan het werk waren. We hebben alle thuisleerlingen per dorpskern via hun beweegonderwijzers uitgenodigd voor buitensportoefeningen. Daar is heel positief op gereageerd. Wij hebben contact gelegd met twee voetbalverenigingen voor het gebruik van hun accommodaties. Ook vroegen we de gemeente om toestemming om een park met een kunstgrasveld te benutten.

We hebben de verenigingen ook geholpen met de protocollen. Hoe komen kinderen aan, welke velden gebruik je, hoe voorkomen we onderling contact tussen groepen? We hadden daarbij ook veel contact met de gemeente, omdat we de ingevulde protocollen ook samen controleerden. We hebben de protocollen aan de scholen gestuurd en de beweegonderwijzers roosterden de activiteiten zelf in. Dat kon op alle doordeweekse dagen, als de velden niet werden gebruikt. Zo konden de verenigingen zelf ’s avonds trainen met hun eigen jeugdteams.”

Wat viel je op bij het opstarten van de jeugdsport?

Bouterse: “Opvallend was dat bijna alle scholen meteen wilden meedoen met het sportaanbod buiten. In een inventarisatie bij de verenigingen over hoe wij behulpzaam konden zijn bij het (sport)akkoord van Albrandswaard, gaven veel binnensportverenigingen aan dat zij hun activiteiten naar buiten wilden brengen. Zo konden we een bokssportvereniging helpen om op het terrein van de korfbalvereniging te trainen. Ook hielpen we de badmintonvereniging door een school te benaderen voor toestemming om te oefenen op het schoolplein. Ook daar hebben we geholpen met de protocollen.”

Wat gaan jullie de komende tijd doen, nu er wat meer mogelijk is?

Bouterse: “We willen in juni de wandelgroepen met ouderen weer opstarten. Daar maken we nu een protocol voor. Voortaan lopen we met een wandelmaatje in tweetallen op anderhalve meter afstand van elkaar en tussen elkaar. Dat betekent ook twee kleine groepen in plaats van één grote groep.

Ook organiseren we een beachvolleybalevent voor de basisschoolgroepen. Dit was eerst bedoeld als een beachevent met voetbal, volleybal en korfbal, maar de scholen wilden allemaal liever volleyballen. We hebben dit event overgenomen van het bedrijf dat dat eerder organiseerde en bereiden het nu zelf nu voor. Het event is in juni, waarbij we de hele week allerlei clinics aanbieden in de bak van de paardenvereniging De Rhoonse Ruiters. Nu zijn we daarvoor de scholen aan het uitnodigen en de inschrijving gaat per school. Belangrijke verandering is wel dat ouders die normaal mogen komen kijken, nu niet zijn toegestaan.

Mogelijk starten we binnenkort ook weer met de sport voor nieuwkomers, voor kinderen van statushouders van 6 tot 12 jaar. Maar veel geplande activiteiten voor volwassenen kunnen nog steeds niet doorgaan. Zoals een bedrijventoernooi of een vergunningsplichtig evenement in de zomervakantie. De beperkingen blijven. En anderhalve meter afstand houden in een volleybalteam met volwassen spelers, is daarom nog altijd geen optie.”

Wat zie je als uitdagingen voor de toekomst?

Bouterse: “Ik denk dat we in de toekomst veel meer persoonlijke begeleiding in tweetallen gaan geven. We hebben die ervaring nu al met de beweeggroep voor ouderen. Ik zelf blijf de persoonlijke veiligheid wel lastig vinden. De afspraak is dat je met symptomen als hoest of koorts niet kunt gaan werken. Maar ook als je je goed voelt, kun je het virus meedragen. Ook als je zelf weet dat je last hebt van hooikoorts, mag je niet werken. Iedereen in het team mag zich laten testen, maar in de praktijk heeft niemand dat nog gedaan. We spreken er met het team regelmatig over en er wordt verschillend over gedacht. Uit de praktijk blijkt ook dat lang niet alle ouders zich even bewust zijn van de anderhalvemeter-regel, bijvoorbeeld bij het brengen of afhalen van hun kinderen.”

Zie je positieve ontwikkelingen in de coronaperiode?

Bouterse: “Ik vond het positief dat heel veel mensen hulp wilden bieden de afgelopen maanden. Collega’s waren heel flexibel maar we kregen ook echt letterlijk meer vrijwilligers. Ook leidde de coronaperiode tot veel meer samenwerking in nieuw en andersoortig werk. Er was een sfeer van ‘samen doen’. Wij konden verenigingen echt helpen in het bedenken en organiseren van aanbod van buitensport. De turnvereniging kon bijvoorbeeld het grasveld bij de paardenvereniging gebruiken. De karatevereniging en een dansschool mochten het schoolplein gebruiken. En de muziekvereniging met buitenterrein gaf het popkoor toegang tot het complex. Voor de meeste van hen was het ook: of er gebeurt helemaal niks, of je gaat creatief om met de mogelijkheden. Er kon meer dan iedereen vooraf had gedacht.”


Thema

Onderwerpen

Auteur(s)

Artikelen uitgelicht


Beleid
In de wijk
professional
praktijkvoorbeeld
beleidsontwikkelingen